Interieurontwerp is zeer persoonlijk, maar sommige keuzes komen professionele ontwerpers consequent voor als… afwijkend. Van lastige lay-outs tot twijfelachtige materialen: bepaalde trends duiden onmiddellijk op weinig inspanning of een slechte planning. Dit is waar topontwerpers stilletjes voor terugdeinzen, en hoe u deze veelgemaakte fouten in uw eigen huis kunt vermijden.
Accentmuren met behang: een maatstaf
De accentmuur – een enkele muur met een andere kleur of patroon – is populair, maar ontwerper Benji Lewis vindt behangaccenten bijzonder irritant. Te vaak voelt het als een budgetcompromis in plaats van een bewuste ontwerpkeuze.
“Het suggereert dat je het je niet kunt veroorloven om de hele kamer te behangen, niet dat het er cool uitziet”, zegt Lewis.
Eén enkele muur met behang kan de rest van de kamer een kaal gevoel geven. Als het behang echter een verhaal vertelt of een sterk middelpunt creëert, kan het werken. De sleutel is een doelbewust patroon met grote impact.
Generieke kunst aan de muur: het ‘Live, Laugh, Love’-effect
Sarah Brady, een andere ontwerper, huivert bij in massa geproduceerde muurkunst met clichézinnen als ‘leef, lach, heb lief’ of ‘in deze keuken dansen we’. Dit soort decoratie voelt geforceerd aan en mist persoonlijkheid. Even vervelend zijn te grote klokken die puur als ruimtevuller worden opgehangen.
“Het is gewoon te geforceerd”, zegt Brady. “En die klokken werken meestal niet eens!”
In de hoek geperste bedden: een claustrofobische fout
Interieurontwerper Lauren Farrell waarschuwt ervoor om je bed niet in een hoek te duwen. Hoewel soms noodzakelijk in kleine slaapkamers, zorgt deze indeling voor een benauwd, ongemakkelijk gevoel.
“Het voelt claustrofobisch aan”, legt Farrell uit.
Zelfs als de ruimte krap is, laat dan ruimte voor beweging. Een nachtkastje aan beide kanten is ideaal, maar zelfs een staande lamp kan de sfeer in de kamer in evenwicht brengen.
Slecht geschaald meubilair: het wiebeleffect
Schaal is belangrijk. Slecht formaat meubilair verpest de compositie van een kamer. Lewis benadrukt het belang van nauwkeurige metingen: van plint tot plint, niet van muur tot muur. Een veelvoorkomende boosdoener is het slecht passende vloerkleed.
“Denk eens aan het wiebelen als één voet van een bijzettafeltje op het vloerkleed staat en drie niet”, zegt Lewis.
Gordijnstokken en lengtes zijn ook cruciaal. Verkeerde proporties verstoren de algehele look.
L-vormige zitbanken: asociale ruimtevreters
Lewis vindt L-vormige banken verbijsterend, vooral in amusementsruimtes. Ze creëren onhandige zitplaatsen waar mensen in het nauw worden gedreven en een gesprek moeilijk wordt.
“Wie wordt er in de hoek gedrukt, en hoe praten ze met de mensen die hen insluiten?” vraagt Lewis.
Hoekbanken zijn geschikt voor tv-avonden voor het hele gezin, maar kies ze niet omdat ze ruimte besparen: ze nemen meer ruimte in beslag dan ze lijken.
Vloerkleden van pluizig en imitatiebont: vermomde stofvangers
Farrell beschouwt shag- en nepbont-karpetten als pure stofvangers. Ze zijn onmogelijk schoon te houden, en dat alleen al is een groot nadeel.
“Ze lijken onmogelijk schoon te houden!” zegt Farrell.
Kies in plaats daarvan voor dekens of kussens voor gezellige texturen. Deze zijn gemakkelijker te wassen en blijven niet op de vloer zitten en verzamelen vuil.
De afhaalmaaltijden? Bij een goed ontwerp gaat het niet om het blindelings volgen van trends. Het gaat om een doordachte planning, de juiste schaalgrootte en het vermijden van sluiproutes die weinig moeite kosten. Een schone, goed geproportioneerde ruimte overtreft altijd geforceerde gezelligheid of luie oplossingen.
